Αγάπη_Μόνο!

Zούμε στην εποχή των social media, των hashtag, των slogan, των motto. Ναί, αυτό πιστεύω… Στην εποχή που όσο πιο γρήγορα γεννιέται μία είδηση, τόσο πιο πολύ παίζεται, τόσο πιο πολύ ξεζουμίζεται και στο τέλος, τόσο πιο γρήγορα ξεχνιέται. Μέχρι να βγει η επόμενη. Πιστεύω πως βιώνουμε μία δύσκολη καθημερινότητα που ζητά όλο και περισσότερα, που απαιτεί να ανταποκριθούμε σε τρέξιμο, υποχρεώσεις, άγχος, κούραση, προβλήματα, διαφωνίες, σχέσεις. Που δοκιμάζει την υπομονή μας και εξαντλεί την ανθρωπιά μας. Με αποτέλεσμα αυτή η καθημερινότητα, να γίνεται όλο πιο περίπλοκη και πιο πιεστική. Έτσι, οι πολλές αναλύσεις και τα πολλά λόγια σπανίζουν κατά την διάρκειά της καθότι δεν υπάρχει πλέον ο απαιτούμενος χρόνος. Και αν υπάρχει, είναι αμφίβολο κατά πόσο ο καθένας τον διαθέτει για αυτόν τον σκοπό.

Γι’ αυτό ίσως όπου και να γυρίσεις το κεφάλι σου, διαβάζεις και ακούς σύντομες εκφράσεις. Στα μάτια μου, αποτελούν την προσπάθειά μας να συμπυκνώσουμε νοήματα, έννοιες, απόψεις, αισθήματα, και όλα αυτά σε μία περίληψη. Μία όμως πολύ σύντομη περίληψη. Όπως αντιλαμβάνεστε, δημιουργήθηκε ένας καινούριος κώδικας επικοινωνίας. Μία εξ αυτών των “περιλήψεων” είναι το αγαπημένο μου “Αγάπη Μόνο”. Προσωπικά, το χρησιμοποιώ τόσο σαν έκφραση όσο και σαν hashtag. Σίγουρα επιδέχεται πολλών ερμηνειών αναφορικά με το τι αντικατοπτρίζει, ανάλογα βέβαια και με το πώς το μεταχειρίζεται ο καθένας και πού το τοποθετεί στον λόγο του. Άραγε, τι μπορεί να σημαίνει η συγκεκριμένη έκφραση; Και τι να αφορά; Έχω μερικές σκέψεις να μοιραστώ μαζί σας. Ίσως τελικά, να σκεφτόμαστε τα ίδια…

Πιστεύω πως θα ήταν άτοπο να πάρουμε ελαφριά την λέξη αγάπη. Έχουν γραφτεί αμέτρητα βιβλία γι’ αυτήν, ποιήματα, τραγούδια και παρόλα αυτά, είναι κάτι που προβληματίζει τον καθένα μας, σχεδόν σε καθημερινή βάση. Γιατί; Διότι η αγάπη είναι θεώρημα και θέλει απόδειξη! (κάπου το διάβασα και το ψιλοδανείστηκα αυτολεξεί, η ουσία όμως παραμένει η ίδια.) Συμφωνώ απόλυτα με την παραπάνω άποψη. Δεν είναι παίξε-γέλασε. Είμαι από αυτούς τους ανθρώπους που θεωρούν πως ναί μεν τα λόγια είναι καλά και ωραία, οι πράξεις είναι όμως αυτές είναι που “μιλάνε”. Επί της ουσίας. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πως όταν ήμουν αρκετά νεότερη, είχα μία ρομαντική διάθεση ως προς τις εν δυνάμει καλές προθέσεις των άλλων. Και το να δίνω μία δεύτερη ευκαιρία (και τρίτη και τέταρτη!) είχε πάντα μία σημαντική θέση στην φιλοσοφία μου. Πίστευα περισσότερο στα λόγια και οι πράξεις ερχόντουσαν σε δεύτερη μοίρα. Πες μεγάλωσα, πες ωρίμασα, πες έπαθα και έμαθα; Οι ρόλοι αντιστράφηκαν. Η αγάπη είναι πολύτιμη και δεν γίνεται να την σπαταλάμε δεξιά και αριστερά. Και αυτό ισχύει διότι ο αποδέκτης της, λαμβάνει ένα μέρος της καρδιάς σου, του μυαλού σου και της ψυχής σου.

Η αντίληψή μου λοιπόν συνδέει το #ΑγάπηΜόνο με τόσες έννοιες, το αντιστοιχίζει με τόσα πολλά. Κυρίως γιατί η αγάπη έχει πληθώρα προσώπων: αυτό της υπομονής όταν το απαιτούν οι συνθήκες, της κατανόησης όταν αδικούμαστε, της συμπόνιας σε αυτούς που την χρειάζονται, της ευγένειας ως προς όλους (η ευγένεια άλλωστε είναι ένδειξη πολιτισμού!), της υποστήριξης σε αυτούς που έχουν ανάγκη. Κάνοντας μία φιλοφρόνηση όταν υπάρχει κάτι όμορφο μπροστά στα μάτια μας… Όχι το όμορφο που υποδηλώνεται και ορίζεται από τους άλλους ή από τους πολλούς, αλλά αυτό που βλέπει και εκτιμά προσωπικά ο καθένας μας. Να πούμε μία αληθινή καλή κουβέντα, κόντρα στην τάση της εποχής που είναι να επισημαίνουμε μόνο τις ελλείψεις και τα μειονεκτήματα των άλλων.

Αγάπη είναι να συγχωρούμε όταν υπάρχει μεταμέλεια και να ζητάμε συγχώρεση όταν σφάλουμε. Αγάπη είναι να σεβόμαστε τον κόπο των άλλων, να βοηθάμε όπου μπορούμε ανεξάρτητα με το αν υπάρχει αντάλλαγμα, όπως και το να δίνουμε σημασία ακόμα και στα μικρά και φαινομενικά ασήμαντα, ειδικά αν έχουν αξία για κάποιον δικό μας άνθρωπο. Αγάπη είναι να έχουμε ανοιχτή την αγκαλιά μας και όταν το ζητούν οι συνθήκες, να είμαστε παρόντες.

Η λέξη “Μόνο” δε, είναι εκεί για να τονίσει πως στην αγάπη βρίσκεται η αρχή, η μέση και το τέλος. Δεν χρειάζεται να κοιτάξουμε αλλού. Όλα απαντώνται και όλα λύνονται κάτω από την ίδια ομπρέλα. Αν μη τι άλλο, θέλω να πιστεύω πως θα συμφωνήσετε πως το #ΑγάπηΜόνο είναι τουλάχιστον ένα μήνυμα που μοιράζει ελπίδα και ζεστασιά σε μία καθημερινότητα που ρίχνει απανωτά τα άκυρα και έχει μία ικανότητα να ψυχραίνει τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Και πως δεν χρησιμοποιείται σαν μία καραμέλα, σαν μία εφήμερη έκφραση, σαν μία έκφραση με κενό περιεχόμενο. Θα είναι πραγματικά κρίμα.

…Στο τέλος όμως της ημέρας, όταν έχουμε ξαπλώσει στο κρεβάτι και είμαστε λεπτά πριν μας πάρει ο ύπνος (με το κινητό στο χέρι χαζεύοντας στα social media, κατά πάσα πιθανότητα!). Εκείνες λοιπόν τις στιγμές, που κάνουμε τον ημερήσιο απολογισμό και βάζουμε σε τάξη τις σκέψεις μας όπως και τις υποχρεώσεις της επομένης. Συνειδητοποιούμε άραγε πόση αγάπη δώσαμε και πόση δεχτήκαμε; Και το πιο σημαντικό: τα πόσα από τα παραπάνω θα επιδιώξουμε να κάνουμε αύριο, συνειδητά, έτσι ώστε στο τέλος της επόμενης ημέρας να αποκοιμηθούμε με ένα χαμόγελο; Το γνωρίζω πολύ καλά πως δεν είναι όλες οι ημέρες μας ίδιες, είτε εύκολες, είτε εξελίσσονται όπως τις περιμέναμε. Πρέπει όμως να διασκεδάζουμε και να απολαμβάνουμε καθημερινά τη ζωή, γιατί δεν μας αξίζει τίποτα λιγότερο! Και κάθε μέρα που περνάει, δεν ξαναγυρίζει πίσω...

Αρθρογράφος: Μένη Μπελέση-Πηγή:koukides.gr